Back to life, back to reality!.. beetje dan!
Door: Marleen Verhoeckx
Blijf op de hoogte en volg Marleen
12 Februari 2013 | Indonesië, Montong
Hallo iedereen!
Vandaag een enkel regen buitje en een donderslag, maar gelukkig schijnt de zon ook nog en is het er nog steeds lekker warm. :-)
Gisteren heb ik kennis gemaakt bij mijn stage, spannend maar erg leuk! Iedereen is erg vriendelijk en aardig en probeert je echt te begrijpen als je met je goede engels en handen en voeten en een klein beetje bahasa je iets probeert uit te leggen, helaas lukt dat nog niet altijd.
Wat me opvalt is de kinderen die er op school zitten, die tussen de 7 en de 20 jaar oud zijn, allemaal er heel jong uitzien en juist die van 20 jaar. Er zit ook een jongetje (een man dus) die al 30 is, verstandelijk beperkt maar die nergens anders een dagbesteding kan vinden, daarom gaat hij al 10 jaar lang alsnog naar school toe. Even wennen allemaal!
Na de kennismaking vandaag dan toch echt de eerste echte stage dag. Back to life, back to reality! Vroeg opstaan want om 7 uur moeten we iedere ochtend al aanrijden. Dus dat deden we dan ook deze ochtend. Ellen (die ook bij mij op de zelfde school stage loopt) en ik met de scooter door Mataram heen! En ja, daar kennen ze ook een ochtendspits, wat een drukte!
Vervolgens zij Ellen bij een stoplicht tegen mij dat haar tank bijna leeg was. Ik zo, o nog 5 minuutjes en dan zijn we er al, haal je wel! We tijden verder en 100 meter later roept Ellen ineen hard mijn naam... ja hoor, tank leeg! Haha, ja wat nu? Die scooter meeslepen dat gaan niet. Wij beetje rondkijken en lopen of ze ergens patrol verkopen, dat doen ze vaak langs de weg hier. Maar als je het nodig hebt is het natuurlijk nergens te vinden!
Intussen kijken we een beetje hulpeloos om ons heen, komt er een indo naar ons toe en vroeg wat er aan de hand was. Hij meteen: ja hier straatje rechts en dan huis nummer 4 daar woont mijn vader en die heeft patrol voor jullie. Wij er heen, en inderdaad die man wilde ons graag zijn patrol verkopen.
Goed en wel op stage aangekomen, half uur later, lopen we naar de directeur toe. Wij het verhaal vertellen over de lege tank, hij meteen: No problem, relax, no problem, take youre time! You people from Belanda (nederland) begin later, no problem. Het woordje relaxed heb ik vervolgens nog 20 keer daarna gehoord want dat is echt wat we volgens de directeur moesten doen. We zijn maar begonnen om in de klassen te gaan kijken. Er zitten maximaal 8 leerlingen in een klas, ingedeeld een beetje op leeftijd, beetje op handicap.. hoe dat precies zit is een beetje vaag.
Naast Bahasa Indonesia leer ik ook nog gebarentaal. Er zitten namelijk ook dove leerlingen op school. Het is niet zo moeilijk, kan me al voorstellen in t gebarentaal en enkele vragen stellen.... om vervolgens hun antwoord te snappen dat is een ander verhaal! haha, maar we komen er wel. Heb het alfabet mee naar huis gekregen, kan ik vast oefenen!
Na een paar klassen gevolgd te hebben en paar vage pauzes waar de leraar ineens weg liep was de school ineens uit. De directeur zij toen dat hij ons ( Ellen en ik) nog even aan de leraren wilde voorstellen! Erg leuk, zaten alle leraren in de aula op ons te wachten. Na me voor te hebben gesteld bleek mijn naam hier een soort vis te zijn? snapte het niet helemaal maar het was een grappige naam.
Leuk is dat alle leraren zo geïnteresseerd zijn in ons, en dat ze van alles van je wilde weten.
Als laatste, wat opvalt, is dat hier veel respect naar ouderen getoond wordt. Als de kinderen langs je lopen pakken ze je hand en dan brengen ze die naar hun hoofd en dan laten ze los. Een teken van respect. Zelf voel ik me daar nog een beetje ongemakkelijk bij... je mag dat namelijk niet terug doen, dat zou heel raar zijn..!
Dat waren zo mijn eerste stage dagen.. :) een goed begin is het halve werk!
Selamat Tinggal!
Hati Hati ( dat zeggen ze als je weg gaat op stage, kijk uit op de weg!)
groetjes Marleen
Vandaag een enkel regen buitje en een donderslag, maar gelukkig schijnt de zon ook nog en is het er nog steeds lekker warm. :-)
Gisteren heb ik kennis gemaakt bij mijn stage, spannend maar erg leuk! Iedereen is erg vriendelijk en aardig en probeert je echt te begrijpen als je met je goede engels en handen en voeten en een klein beetje bahasa je iets probeert uit te leggen, helaas lukt dat nog niet altijd.
Wat me opvalt is de kinderen die er op school zitten, die tussen de 7 en de 20 jaar oud zijn, allemaal er heel jong uitzien en juist die van 20 jaar. Er zit ook een jongetje (een man dus) die al 30 is, verstandelijk beperkt maar die nergens anders een dagbesteding kan vinden, daarom gaat hij al 10 jaar lang alsnog naar school toe. Even wennen allemaal!
Na de kennismaking vandaag dan toch echt de eerste echte stage dag. Back to life, back to reality! Vroeg opstaan want om 7 uur moeten we iedere ochtend al aanrijden. Dus dat deden we dan ook deze ochtend. Ellen (die ook bij mij op de zelfde school stage loopt) en ik met de scooter door Mataram heen! En ja, daar kennen ze ook een ochtendspits, wat een drukte!
Vervolgens zij Ellen bij een stoplicht tegen mij dat haar tank bijna leeg was. Ik zo, o nog 5 minuutjes en dan zijn we er al, haal je wel! We tijden verder en 100 meter later roept Ellen ineen hard mijn naam... ja hoor, tank leeg! Haha, ja wat nu? Die scooter meeslepen dat gaan niet. Wij beetje rondkijken en lopen of ze ergens patrol verkopen, dat doen ze vaak langs de weg hier. Maar als je het nodig hebt is het natuurlijk nergens te vinden!
Intussen kijken we een beetje hulpeloos om ons heen, komt er een indo naar ons toe en vroeg wat er aan de hand was. Hij meteen: ja hier straatje rechts en dan huis nummer 4 daar woont mijn vader en die heeft patrol voor jullie. Wij er heen, en inderdaad die man wilde ons graag zijn patrol verkopen.
Goed en wel op stage aangekomen, half uur later, lopen we naar de directeur toe. Wij het verhaal vertellen over de lege tank, hij meteen: No problem, relax, no problem, take youre time! You people from Belanda (nederland) begin later, no problem. Het woordje relaxed heb ik vervolgens nog 20 keer daarna gehoord want dat is echt wat we volgens de directeur moesten doen. We zijn maar begonnen om in de klassen te gaan kijken. Er zitten maximaal 8 leerlingen in een klas, ingedeeld een beetje op leeftijd, beetje op handicap.. hoe dat precies zit is een beetje vaag.
Naast Bahasa Indonesia leer ik ook nog gebarentaal. Er zitten namelijk ook dove leerlingen op school. Het is niet zo moeilijk, kan me al voorstellen in t gebarentaal en enkele vragen stellen.... om vervolgens hun antwoord te snappen dat is een ander verhaal! haha, maar we komen er wel. Heb het alfabet mee naar huis gekregen, kan ik vast oefenen!
Na een paar klassen gevolgd te hebben en paar vage pauzes waar de leraar ineens weg liep was de school ineens uit. De directeur zij toen dat hij ons ( Ellen en ik) nog even aan de leraren wilde voorstellen! Erg leuk, zaten alle leraren in de aula op ons te wachten. Na me voor te hebben gesteld bleek mijn naam hier een soort vis te zijn? snapte het niet helemaal maar het was een grappige naam.
Leuk is dat alle leraren zo geïnteresseerd zijn in ons, en dat ze van alles van je wilde weten.
Als laatste, wat opvalt, is dat hier veel respect naar ouderen getoond wordt. Als de kinderen langs je lopen pakken ze je hand en dan brengen ze die naar hun hoofd en dan laten ze los. Een teken van respect. Zelf voel ik me daar nog een beetje ongemakkelijk bij... je mag dat namelijk niet terug doen, dat zou heel raar zijn..!
Dat waren zo mijn eerste stage dagen.. :) een goed begin is het halve werk!
Selamat Tinggal!
Hati Hati ( dat zeggen ze als je weg gaat op stage, kijk uit op de weg!)
groetjes Marleen
-
12 Februari 2013 - 12:04
Kees:
Ha, je bent een een visje dus. Nou een visje, ik denk dat de mensen Marleen vertalen naar Marlin. Dat is een grote zeevis waar veel op gevist wordt. Ga maar even google-en dan vind je wel een plaatje. Niet de minste vis om mee vergeleken te worden overigens. Lees Ernst Hemmingway 'The old man and the sea', mooi boek voor op het stand onder de palmbomen stel ik me voor. Ook een leuk beeld om mee te communiceren met de kinderen op je school denk ik zo.
Dat relax, relax, spreekt me wel aan. Dat missen we in ons kikkerlanden wel een beetje, waar alles snel en haastig moet en waar alles zo ongeveer een hype is of wordt en morgen weer niet, want dan gaat het weer ergens anders over. Beetje vermoeiend, maar daar hebben ze op Lombok geen last van als ik je zo hoor.
Petrol kopen bij opa aan de achterdeur is ook mooi hè, waar kom je dat nog tegen. Beetje brandgevaar misschien en niet helemaal Arbo-proof, maar wie maakt zich daar druk over. Misschien maken wij het in westen het allemaal te ingewikkeld met onze regeltjes en zo. Wie zal het zeggen.
Nou Marlin, ik ga weer gauw door, we kleppen snel weer verder. Goet uit de Sultzbach -
12 Februari 2013 - 16:37
Henk Nell:
Hallo Marleen,
Vanuit het koude Schepenhofje - 5 graden hebben wij jou verslag tot nu toe gelezen. Wij zien het helemaal voor ons hoe jij met je scooter door het drukke verkeer van Mataram rijdt. Wat leuk hoe die kinderen op jou reageren. Jij bent het juiste type ervoor om daar mee om te gaan. Dit is jou helemaal toevertrouwd.
Fijn, dat je leuke collega's hebt om mee om te gaan, en voor de begrippen daar, mee te gaan stappen.
Geniet ervan ( natuurlijk niet van de kakkerlakken) en tot mails.
Liefs, Nell en Henk uit Ravenstein. -
13 Februari 2013 - 08:50
Kees:
Ha Marleen, Leentje, Marlin,
Deaflanguage leren en Bahasa lees ik in je appje, wat klinkt dat dat goed. Als je straks terug komt klets je een aardig mondje Bahasa mee denk ik. Nu je toch zo bezig bent heb ik nog een heel belangrijke tip! Vergeet niet jezelf te bekwamen in de Indische keuken. Dat lijkt me echt iets voor jou en...voor ons natuurlijk. Wij thuisfronters hebben straks namelijk wel zin in een lekker Oriëntaals, traditioneel Lomboks bereid rijsttafeltje. Groetjes uit de Sultzbach
-
13 Februari 2013 - 21:10
Kees:
Ha Marleen,
Ik zit met Cis en Mariette GTST te kijken. Vaste prik in huize Westerlaken. Hoe is dat op Lombok gesteld. Hebben jullie ook GTST op zijn Indonesisch? Onze Jef was onder een stijger terecht gekomen, maar gaat het redden hoor. Met Ludo en Janine gaat het niet goed. Drukke speculaties hier in huis over de vraag of ze uit elkaar gaan. Hoe denken jullie daarover? Wil je dat eens in de groep gooien.
Kijken jullie überhaupt tv, via internet, of ben je van het nieuws afgesloten? De wereld zo groot als Lombok. Ben ik eigenlijk wel benieuwd naar. En kranten en zo, zijn er Engels talige en lees je die, of komt het daar niet van.
Hoe was het het school? Heb je nog bijzondere dingen gezien of meegemaakt? Het lijkt me bereleuk om met die kinderen aan de slag te gaan met deaflanguage met beetje Bahasa en beetje Engels enzo. Veel lachen met de kids denk ik, heel aanhankelijk.
Nou, groetjes uit de Kabeljauwallee. En ...Hati, Hati!
-
14 Februari 2013 - 18:19
Kees:
He Leentje,
Ik zit bij De Valk te wachten op collega's voor overleg. Beetje slecht weer buiten, smeeuw en ijzelachtige regen. Nog even dan wordt het lente, kan wat mij betreft niet snel genoeg komen. Hoe is het op Lombok? Lekkere loungedag gehad in het zwembad? Helemaal toppie. En wat heb je gegeten, bakkie nassie van de warung? Wij hier direct biefstukje met friet... Da ga je nog missen joh.
De Indiegangers zijn aangekomen in Nepal. Jan een beetje grieperig, maar morgen is het rustdag en dan zal het wel weer wat beter gaan. Floor heeft morgen toelating op de kunstacademie in Utrecht. Heeft hard gewerkt aan een opdracht. Ik hoop dat ze wordt aangenomen. Daar heb ik wel vertrouwen in en anders is het een stomme school natuurlijk die geen oog heeft voor talent. Dit is vader vooroordeel natuurlijk, maar dat mag ook.
Nou genoeg gekletst, groetjes uit Tiel, ook van Flipje, en ... Hati, hati -
15 Februari 2013 - 07:23
Kees:
Ha Marleen,
Soms gebeurt het, dan vang je van dat nieuws op dat toch weer bijzonder is en waarvan je je afvraagt hoe dat nog kan in onze moderne tijd. Op Lombok is door Nederlandse biologen een nieuwe uilensoort ontdekt. Een klein beestje met een fluitende lokroep, het schijnt nogal bijzonder te zijn, want hij komt nergens anders voor. Hij heeft de naam Rinjani Dwergooruil gekregen, genoemd naar de vulkaan op jullie Paradise Island. Nu maar hopen dat de wetenschappers zich niet vergissen met de fluitende lokroep van de Marlin Belanda die onlangs op het Indonesische eiland is gesignaleerd. Dat zou pas echt leuk zijn.
Vandaag een belangrijke dag voor Floor. Toelating voor de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Ze heeft er hard voor gewerkt hoor, dus ongeacht wat de uitslag is, is het toppie gedaan. We steken er een kaarsje voor op zou oma vroeger zeggen.
Verder is het zo dat Rutger een botje in zijn hand heeft gebroken en een paar ribben gekneusd met skieen. Zit nu met zijn pootje in het gips in afwachting van beter tijden. Maar ik zie al dat hij goed wordt verzorgd door zijn vriendinnetje, een uitgelezen moment natuurlijk om je eens lekker te laten verzorgen en vertroetelen. Maandag mag het gips eraf geloof ik en dan moet ie zelf weer aan de bak natuurlijk, dat gaat hem wel een extra knuffel kosten denk ik zo.
Tot zover de berichten voor land en tuinbouw uit Belanda. Groetjes uit de Sultzbach, snel tot schrijfs -
15 Februari 2013 - 08:39
Marleen Verhoeckx:
He pap,
Heb de uil nog niet gesignaleerd hiero,, maar wat niet is kan nog komen! haha, ja misschien ben ik het wel fluitend op mijn scootertje wat ze gehoord hebben!
Wens Rutger beterschap van mij! wat vervelend dat hij gevallen is met skieen.. :(
wanneer ga jij eigenlijk op wintersport?
vandaag is hier al 2 keer de stroom uitgevallen en steeds mensen bellen enzo om die weer aan te krijgen! het is vandaag stroomdag hier!
Straks voor t eerste taalcursus Bahasa Indonesia! ben benieuwd!
laters en groetjes vanuit het warme en zonnige Lombok, paradise island!
-
15 Februari 2013 - 19:42
Kees:
Ha Leentje,
Heb je de carnavalsoptocht dit jaar gemist, ga dan midden maart naar de grote Ogoh Ogoh Parade in Mataram. Hindufeest met mosterpraalwagens. Leuk om naar toe te scooteren en mee te maken.
Floortje gaat niet naar Utrecht, geen goeie match met die school. Jammer, maar kan gebeuren, volgende keer beter, in Arnhem of Amsterdam. Komt wel goed hoor.
Ook heftig: meteorietinslag in Rusland vandaag, zo groot als een vrachtwagen. Geen doden, wel 1000 gewonden. Vannacht passeert een groot rotsblok de aarde. Hier in Nederland te zien als het helder is. Vet mooi.
Ook niet normaal: landelijk nieuws, vlees verwerkend bedrijf in Oss verkoopt paardenvlees als rundvlees. Dan smaakt je biefstukje toch anders.
Voor de rest alles rustig in de polder.
Groetjes uit de Sultzbach
-
15 Februari 2013 - 19:47
Kees:
Breaking news: Knut de ijsbeer is terug. Knut is de knuffel ijsbeer van Berlijn. Vier jaar geleden geboren en vorig jaar overleden adv een virus. Nu opgezet en weer terug in de dierentuin. Heel populair bij het publiek. -
16 Februari 2013 - 08:39
Kees:
Ha Leen,
Rise & Shine aan de Sultzbach. Zaterdag morgen, lekker rustig met bakkie koffie en krantje. Jimmy zeurt wat om me heen, zijn dagelijkse bakkie Whiskas is even opgeschort tot we naar de winkel zijn geweest, het is even op. Och arm katje, wat sneu.
Hoe zit het met huisdieren op Lombok? Zijn daar veel honden en katten? Zwervers misschien? En hoe is het met de stroomvoorziening? Heb je het zaakje weer aan de pruttel gekregen. Ja, dit soort dingen zal wel meer voorkomen in Indonesie ik herinner me nog van de tijd dat ik bij de KEMA werkte dat we daar een vestiging hadden en dat er veel te doen was over de betrouwbaarheid van het Indonesische stroomnetwerk. Veel uitval en zo. Maar ja, op die momenten word je ook heel creatief he. Kaarsje op tafel, bordje mie van de Warung, lekker koude douche en vroeg de oogjes toe, of juist niet want lange filosofische gesprekken en meer van die geneugten van het leven. Wat maakt het ook uit, relax, relax, zou je schoolhoud zeggen.
Joep kwam gisteren nog even langs. Hij heeft nu, sinds een dag al(!) officieel een vast vriendinnetje. Ze heet Maud en komt uit Rossum bij Zaltbommel. Een leuk meisje om te zien, binnenkort komt ze kennis maken. 'Het serieuze leven gaat beginnen Kees', vertrouwt Joep me toe. 'Ja Joep, het serieuze leven gaat beginnen nu', was mijn antwoord. Ik wist verder ook niet wat ik daarop moest zeggen. Maar leuk is het wel om te zien hoe dat allemaal zijn gangetje gaat, dat is mooi om mee te maken.
Vannacht zijn ook Pauline en Remko terug gekomen van een weekje vakantie in Spanje met de ouders van Remko. Ik dacht Tenerife, maar dat weet ik niet zeker. Ik hoop dat ze het goed hebben gehad. Met veel ervaringen en leuke verhalen en zo. Vanmiddag zie ik ze, dan hoor ik het wel.
Cis en ik hebben vanavond een verjaardagsfeest bij Kees en Hariette onze overburen. Kees wordt 70 en heeft familie, vrienden en buren uitgenodigd voor een etentje bij Het Veerhuis. Een heel leuk gebaar, waar me met plezier naar uitkijken. Morgen krijg je full report van wat de pot schaftte en de laatste nieuwtjes uit ons buurtje. Nou, we zijn weer even bijgepraat.
Groetjes uit de Sultzbach....en Hati, Hati
-
16 Februari 2013 - 08:59
Kees:
Wat ik nog vergeet te melden is dat Valentijn vandeweek langs kwam met een mooie wens en een leuk, maar heel nuttig, presentje. Het ' Dokter Frank Dieetboek, makkelijke gerechten om snel en gezond af te vallen'. Ken je dat. Het is een koolhydraat arm dieet. Je mag wel veel vlees en eieren eten en zo (eiwitten), maar brood en pasta's moet je mee uitkijken. Ziet er goed uit, ga ik doen. Ik begin morgen, na het feest van Kees en Hariette. -
16 Februari 2013 - 10:34
Kees:
Hoe was les 1 van de cursus Bahasa Indonesia? Ging het goed? Indonesiërs die Brabants willen leren kun je verwijzen naar You Tube: draadstaal cursus Brabants. Heel goed. -
06 April 2013 - 18:05
Kees:
Ha Leen,
Morgen een belangrijke dag. La Reine des Classiques wordt gereden. En dan weten jullie hetwelk in Blok-E, het is weer Paris-Roubaix, misschien wel de mooiste voorjaarsklassieker van het jaar. Meer dan 62 km beulen op de kasseien van het Noord Franse platteland en dan nog 200km over gewone wegen. Een super wielrenevent waarvoor we aan de buis gekluisterd zijn. Hendrik-Jan en ik zijn het er niet over eens wie gaat winnen. Wordt het Cancellara of toch Tom Boonen. Om 5 uur morgen middag weten we wie als eerste over de meet gaat in het wielerstadionnetje van Roubaix. Een held voor het leven, opgenomen in de annalen van de wielergeschiedenis, onsterfelijk en opgenomen in de eregalerij van mythische renners. Zo gaat dat hier.
Ondertussen hoor ik in de keuken gezellige kokkerelgeluiden. Cis en Jaimie zijn een rijsttafel aan het bereiden voor de verjaardag van Rutger. Dat wordt vast heel lekker, want Jaimie heeft Indonesische roots en kan koken als de beste. En samen met Cis staat dat garant voor lekker en veel en gezond. Dr. Frank vindt het niks natuurlijk, maar die kan me wat op een avond als deze. Morgen een balansdag en dan zien we wel verder.
Op de radio klinkt 'Burning ring of fire' van Johnny Cash. Ken je dat? Toch een fenomeen hoor die Cash, zeker als je zijn levensverhaal kent, samen met zijn vrouw June Carter. dat gaat toch wel verder dan een gewoon liedje.
Nou, tot zover het nieuws uit Doorwerth. Groetjes uit de Kabeljauwallee....ennuh Hati-Hati.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
