Friendship is a sheltering tree.

Vandaag, 1 juli.... er zijn meerdere dingen aan de hand met 1 juli:
- Ons pap jarig, 58 lentes jong, moet een mooi feestje worden!
- deadline alle schoolopdrachten!... Die ook af zijn. Heel fijn!
-.... en over een maand zitten Linda en ik dan toch echt in het vliegtuig.....

Linda en ik zaten vanochtend heerlijk van de ochtendzon te genieten toen we ons besefte dat we over een maand terug zouden gaan naar Nederland... nog 31 nachtjes slapen.. die zullen vast, net als voorgaande maanden, voorbij vliegen! We zaten terug te denken aan de heenreis van Nederland naar Lombok. Veel-ste-lang in dat vliegtuig... aankomen op Singapore... Wat een hitte dachten we toen nog! Vervolgens kapot aan komen in Bali en als twee duppies het hotel vinden waar we zouden overnachten. Ja wat voelde we ons toen ongemakkelijk. Iets wat we nu niet meer zo zouden kunnen voorstellen.. want nu zijn we als twee vissen in 't water! Maar toen besefte ik pas wat een verschil, hoe erg ik gegroeid ben. Niet alleen dat ik nu gewend ben aan al het doen en laten in Indonesië, maar gewoon overall gezien. Ik ben ook benieuwd als ik al mijn reisverslagen op een rijtje leg, hoe goed je het verschil terug kan lezen.. :-)

Zaterdag was 't in de avond weer een groot avontuur. Linda, Carlien en ik zaten gezellig buiten (onder een afdak.. 't was kei hard aan t regenen en de straten stonden al blank. Carlien: ik ga effe naar de wc..... even later krijgt Linda een bericht: wc papier op, kom je even brengen? Linda naar binnen... Ineens hoor ik: Marleen help help help.. Carlien help kom van die wc af! Ik dacht, what happend... rat? kakkerlak? gasgeur? deur kapot? huis ingestort? of... weer een waterval? Ja hoor.. weer een waterval. Sendang Gile waterfall part two... 't putje op t balkon weer verstopt zodat het water niet weg kon en 't water onder de deur van 't balkon heen liep en zo alles nat werd, boven en beneden... here we go again! Ik dat putje verhelpen zodat t water weer weg kon lopen, Linda en Carlien alles veilig stellen, camera's, laptops, telefoons, stekkerdozen.. jaja. En daarna de handdoeken en de emmer er weer bij en dweilen maar. Gelukkkig had ik geen honger.........................................
Na alles gedweild te hebben kwamen Sunday en Dani kijken of we allemaal nog veilig waren.. wat een helden toch. Iedere keer als er iets is in ons huis komen ze ons redden!

Maar goed, een voordeel. De vloer was spic en span voor de dag erna. We hadden gisteren namelijk een afscheidsfeestje voor al onze vrienden en hun families waar we vaak geweest waren, en de leraren van school. Zo'n Indonesische stijl feestje, dat vergt ook zo zijn voorbereidingen. Ten eerste zitten ze allemaal op de grond (vandaar fijn dat die vloer al gedweild was de dag ervoor door de waterval) op kleedjes. Is er een overvloed aan eten.. is een standaard voorwaarde. Moesten de buren gewaarschuwd worden voor de overvloed aan verwachte scooters en de dozen met pakjes water waren niet aan te slepen (waar we nu er ook genoeg van over hebben!). Gisteren ochtend nog snel met Sunday naar de markt toe om de laatste snacks in te kopen. Na ongeveer alles geproefd te hebben, geteld en verzameld, had Sunday er een mooi prijsje van weten te maken: 37.500 roepiah voor ongeveer 80 snacks, cakejes en koekjes... dat is zo'n 3 euro. 't hele totaalplaatje kostte dan ook gedeeld door 4( p.p. dus): 6 euro.. Daar kan je in Nederland net een blok kaas en een zak chips van kopen!
Rond 1 uur was alles klaar, de matjes op de grond, alles aan de kant geschoven en opgeruimd. Snacks, watermeloen en pisang goreng op schaaltjes en water stond klaar. Nog een wierookstokje erbij en voila!

Rond een uur of half 2-2 uur kwamen de eerste gasten. Een leraar van de school van Linda en Carlien... diepgaande ongemakkelijkheid omdat de taal toch een best belangrijke factor is in het voeren van een gesprek. Gelukkig was Prema er al en wij maar aansporen dat hij moest blijven praten met die leraar! haha!
Maar na een uurtje kwamen er steeds meer en op een gegeven moment zat zo de hele woonkamer vol! Ik zag ineens hoeveel mensen we hebben leren kennen en hoeveel vrienden we hebben gemaakt de afgelopen 5 maanden! Heerlijk gezelschap! Toen alle leraren en ouders weg waren kon alle gekheid van 't stokje en werd 't alleen nog maar gezelliger. Nog even tussendoor een nieuwe voorraad eten gehaald (alles was al op!) en weer door!
Alles bij mekaar was het een super middag! Het voelde helemaal niet als een afscheidsfeestje.. ik voel me hier zo thuis! Een ding weet ik zeker; ik ga ze stuk voor stuk allemaal missen!
In de avond was ik helemaal kapotmoe... na al het visite en alles op te hebben geruimd lag ik ruim op tijd op een oor, 9 uur.

En dan nu, vandaag, al mijn opdrachten van school net ingeleverd. Skype gesprek gehad met mijn leraar en klaar was school. In de laatste week komt de SLB'er van Linda en mij naar Lombok(voor vakantie) en ze heeft een dag vrijgemaakt zodat wij haar onze stageplek konden laten zien en onze eindpresentatie kunnen houden! Heel leuk!

Op 11 juli vliegen Linda en ik voor 6 dagen avontuur naar Java! Ik heb er heel veel zin in! Nog even cultuur snuiven. Daarna nog 10 dagen Lombok, nog 3 dagen Bali en dan sta ik twee augustus op Schiphol te koekeloeren... heel apart idee.. moet er nog een beetje aan wennen...

Maargoed! Aan alles komt een einde, ook aan dit. Gelukkig is het geen farewell maar een goodbye. Want necxt year I'll be back!

hastalavista!
Sampai Jumpa!

Marleen!