Bloed(prikken),zweet & geen tranen maar wel brand!
Door: Marleen Verhoeckx
Blijf op de hoogte en volg Marleen
28 Februari 2013 | Indonesië, Mataram
Deze week is geen topweek. Maandag, de dag na onze mooie trip naar de stranden werd ik snipverkouden wakker. Maar ik, voorbereidend persoon die weinig aan het toeval overlaat, had een lading zakdoekjes mee genomen. Die kwamen dus goed van pas.
Eenmaal op stage aangekomen hadden we gelukkig een rustige dag, Ellen en ik gingen onze bevindingen bespreken die we hadden opgedaan uit de afgelopen twee weken observatie. Dit tot net na de pauze, want er was een leraar ziek/weg, in ieder geval niet aanwezig dus of wij even engels wilde geven! Natuurlijk doen wij dat, alleen wisten wij meestal de Engelse woorden en de kinderen alleen de woorden in Bahasa... Dus dat schoot niet even hard op. Na een kwartier zijn we maar gewoon leuk gaan praten met de kinderen. ofja praten.. beetje Engels, beetje Bahasa, beetje gebarentaal en een beetje google translater. Maar al om al kan je dan toch veel van elkaar te weten komen.
Na een toch wel leuke ochtend was ik blij dat ik thuis was. Mijn benen voelde als elastiek en mijn hoofd zo zwaar als lood. Lekker naar bed dus, en hopelijk voel ik me dan later wel beter..
Dinsdag ochtend, ik bleef maar een dagje thuis. Het beste medicijn is nog altijd rust. Ondertussen had ik ook koorts, spierpijn, verkouden, oorpijn, 't hele rijtje. De rest was wel naar stage gegaan en daar zat ik in mijn eentje, viel ook nog de stroom uit! Dat was even een baalochtend. Gelukkig waren Linda en Carlien wat eerder naar huis gekomen omdat het ons wel een goed idee leek om even bloed te laten prikken, om Malaria en Dengue (knokkelkoorts) uit te sluiten, of vast te stellen natuurlijk.
Bij Linda achter op de scooter naar de laboratorium.. en die hebben ze hier best veel... zoiezo moet ik zeggen dat het me opvalt dat de medische faciliteiten me 100% meevallen.. zo heeft Lombok ook een groot modern ziekenhuis.
Maar goed, bloedprikken, jaa dan moet je natuurlijk eerst betalen.. ik met mijn hoofd van lood mijn geld vergeten. Linda had we haar creditcard bij, maar die deed het niet.. wat nu. Gelukkig waren er twee anderen Nederlandse studenten in de buurt die even konden voorschieten. En toen werd eindelijk bloed af genomen. Ze lieten heel netjes zien dat ze schone steriele naalden gebruikten die ze vers uit de verpakking haalden. Ondanks dat t vrouwtje geen prof was in bloed prikken (en ik nu twee blauwe armen heb) was het toch allemaal netjes. Binnen 3 uur ( de Indonesische 3 uur, dus 5 uur) een email met de uitslag. Die waren negatief voor Malaria en Dengue. gelukkig.
Ondertussen, wachtend thuis op de uitslag, was Linda ook ziek geworden. Toen lagen we samen op de bank.
De dag erna, woensdag, kwam Ellen ook weer ziek naar huis. Toen waren er three men down, one still standing!
De zelfde dag hadden we zin in een gekookt eitje, en als je moeder er niet is om soep voor je te maken, thee voor je te zetten, en je zieligheid te temperen (want ja, we vinden onszelf wel een beetje zielig op 't moment) dan moet je toch zelf iets gaan doen. Een ei, daarvan wordt je blij!Dus eitjes opgezet....
Ik zal jullie nu even een impressie geven over wat er daarna gebeurde, and remember people, don't try this at home!:
Linda: he ik zie zwarte stukjes uit de lucht vallen....
Carlien: he ja, wat raar, wat appart...
Marleen: ja Linda, dat is jou ventilator! Die is vies moet je even schoonmaken.
Linda: ruik eens.. t stinkt ook..
Carlien: Ie ja, t stinkt..
Linda: ze zullen wel weer een fikkie aan t stoken zijn buiten..
Marleen: oja dat was gisteren ook al. maar misschien even kijken of het toch niet hier binnen is.
*we staan op, lopen door het huis*
Linda: AAaaah t fornuis staat in de fik!
*draait t gas uit, vuur blijft branden en een ongelofelijke verbrande plasticgeur*
Linda en Marleen: We gaan hulp halen!
Dus.. ja toen stond t fornuis in de fik. Een lepel, of iets met plastic handvat was in het vuur gevallen. Maar gelukkig met een sisser afgelopen.. T was wel even paniek, want ja er staat toch een gasfles langs ons fornuis.. Dat was de happening van woensdag!
Oja, en niet te vergeten: gisteren geen diner bij kaarslicht, maar diner bij zaklamplicht! stroom uitgevallen, dat gebeurt wel vaker maar deze keer voor het eerst in het donker. En dan is het hier echte pikkedonker...dus ik wil Geer graag bedanken voor de hoofdlamp die hij mij gegeven heeft met surprise afgelopen december, hij kwam erg goed van pas! De stroom heeft er een kleine 3 uur uit gelegen.
Nu donderdag, zitten we nog steeds met zijn 3e thuis. Net een ontbijt op en verveel me nu al.. Hopelijk worden we met z'n alle snel beter!
Zoiezo voor zondag, want dan staat er een trip naar pinkbeach gepland!
Dat was 't weer vanuit Montong kedaton Blok e, No.4: de ziekboeg!
Later Aligators
Eenmaal op stage aangekomen hadden we gelukkig een rustige dag, Ellen en ik gingen onze bevindingen bespreken die we hadden opgedaan uit de afgelopen twee weken observatie. Dit tot net na de pauze, want er was een leraar ziek/weg, in ieder geval niet aanwezig dus of wij even engels wilde geven! Natuurlijk doen wij dat, alleen wisten wij meestal de Engelse woorden en de kinderen alleen de woorden in Bahasa... Dus dat schoot niet even hard op. Na een kwartier zijn we maar gewoon leuk gaan praten met de kinderen. ofja praten.. beetje Engels, beetje Bahasa, beetje gebarentaal en een beetje google translater. Maar al om al kan je dan toch veel van elkaar te weten komen.
Na een toch wel leuke ochtend was ik blij dat ik thuis was. Mijn benen voelde als elastiek en mijn hoofd zo zwaar als lood. Lekker naar bed dus, en hopelijk voel ik me dan later wel beter..
Dinsdag ochtend, ik bleef maar een dagje thuis. Het beste medicijn is nog altijd rust. Ondertussen had ik ook koorts, spierpijn, verkouden, oorpijn, 't hele rijtje. De rest was wel naar stage gegaan en daar zat ik in mijn eentje, viel ook nog de stroom uit! Dat was even een baalochtend. Gelukkig waren Linda en Carlien wat eerder naar huis gekomen omdat het ons wel een goed idee leek om even bloed te laten prikken, om Malaria en Dengue (knokkelkoorts) uit te sluiten, of vast te stellen natuurlijk.
Bij Linda achter op de scooter naar de laboratorium.. en die hebben ze hier best veel... zoiezo moet ik zeggen dat het me opvalt dat de medische faciliteiten me 100% meevallen.. zo heeft Lombok ook een groot modern ziekenhuis.
Maar goed, bloedprikken, jaa dan moet je natuurlijk eerst betalen.. ik met mijn hoofd van lood mijn geld vergeten. Linda had we haar creditcard bij, maar die deed het niet.. wat nu. Gelukkig waren er twee anderen Nederlandse studenten in de buurt die even konden voorschieten. En toen werd eindelijk bloed af genomen. Ze lieten heel netjes zien dat ze schone steriele naalden gebruikten die ze vers uit de verpakking haalden. Ondanks dat t vrouwtje geen prof was in bloed prikken (en ik nu twee blauwe armen heb) was het toch allemaal netjes. Binnen 3 uur ( de Indonesische 3 uur, dus 5 uur) een email met de uitslag. Die waren negatief voor Malaria en Dengue. gelukkig.
Ondertussen, wachtend thuis op de uitslag, was Linda ook ziek geworden. Toen lagen we samen op de bank.
De dag erna, woensdag, kwam Ellen ook weer ziek naar huis. Toen waren er three men down, one still standing!
De zelfde dag hadden we zin in een gekookt eitje, en als je moeder er niet is om soep voor je te maken, thee voor je te zetten, en je zieligheid te temperen (want ja, we vinden onszelf wel een beetje zielig op 't moment) dan moet je toch zelf iets gaan doen. Een ei, daarvan wordt je blij!Dus eitjes opgezet....
Ik zal jullie nu even een impressie geven over wat er daarna gebeurde, and remember people, don't try this at home!:
Linda: he ik zie zwarte stukjes uit de lucht vallen....
Carlien: he ja, wat raar, wat appart...
Marleen: ja Linda, dat is jou ventilator! Die is vies moet je even schoonmaken.
Linda: ruik eens.. t stinkt ook..
Carlien: Ie ja, t stinkt..
Linda: ze zullen wel weer een fikkie aan t stoken zijn buiten..
Marleen: oja dat was gisteren ook al. maar misschien even kijken of het toch niet hier binnen is.
*we staan op, lopen door het huis*
Linda: AAaaah t fornuis staat in de fik!
*draait t gas uit, vuur blijft branden en een ongelofelijke verbrande plasticgeur*
Linda en Marleen: We gaan hulp halen!
Dus.. ja toen stond t fornuis in de fik. Een lepel, of iets met plastic handvat was in het vuur gevallen. Maar gelukkig met een sisser afgelopen.. T was wel even paniek, want ja er staat toch een gasfles langs ons fornuis.. Dat was de happening van woensdag!
Oja, en niet te vergeten: gisteren geen diner bij kaarslicht, maar diner bij zaklamplicht! stroom uitgevallen, dat gebeurt wel vaker maar deze keer voor het eerst in het donker. En dan is het hier echte pikkedonker...dus ik wil Geer graag bedanken voor de hoofdlamp die hij mij gegeven heeft met surprise afgelopen december, hij kwam erg goed van pas! De stroom heeft er een kleine 3 uur uit gelegen.
Nu donderdag, zitten we nog steeds met zijn 3e thuis. Net een ontbijt op en verveel me nu al.. Hopelijk worden we met z'n alle snel beter!
Zoiezo voor zondag, want dan staat er een trip naar pinkbeach gepland!
Dat was 't weer vanuit Montong kedaton Blok e, No.4: de ziekboeg!
Later Aligators
-
28 Februari 2013 - 07:19
Linda:
Haha, je hebt me in ieder geval wel weer aan het lachen gemaakt! -
28 Februari 2013 - 07:55
Kees:
Ha Leentje van de ziekenboeg,
Nou, heftige tijden hoor in Montong, blok-e. Volle ziekenboeg, drie arme zielige meisjes, far away from moeders pappot en nog brand ook. Minstens stof voor drie seizoenen GTST zou ik zeggen. Maar gelukkig lees ik in je appje dat het al wat beter gaat en dat de eerste trip voor a.s. zondag alweer staat gepland. Tip van je oude vader is natuurlijk: doe een beetje rustig aan...maar ja, wat doe je met adviezen van oude vaders? Het is allemaal goed bedoeld natuurlijk, maar je hebt er niet heel veel aan, dus opvolgen is een ander verhaal. Zeker als Pink Beach trekt, dus ja, wat doe je dan?
Vanavond om acht uur luiden alle klokken in Rome. Dat is het moment dat Paus B16 aftreedt en de weg vrij maakt voor een nieuwe. Komende drie weken topdrukte in Rome en elke dag het plein voor de Sint Pieter vol met mensen die staan te wachten op witte rook. Hebben jullie nog nagedacht om iemand te nomineren, een vrouw misschien, dat zou wel mooi zijn voor de verandering.
Hier aan de Sultzbach gaat alles zijn gangetje. Jimmy lazy as ever en Jan en ik maken ons klaar voor de dag. En vanmiddag komt Annemarie cleanen natuurlijk, altijd fijn als je weer thuis komt en het is schoon en lekker opgeruimd. Met opa gaat het alweer beter, heel leuk dat je een kaartje hebt gestuurd. Daar zal ie heel blij mee zijn.
Nou, so far so good, hou je taai en doe lekker rustig aan. Beterschap voor iedereen. Groetjes uit de Sultzbach ennuh...hati, hati.
-
28 Februari 2013 - 11:08
Arjan Verhoeckx:
Ha die Marleen,
Weer een beetje opgeknapt? Ik zei nog tegen Philia na het skypen; die ziet bleek, die gaat ziek worden. En ja hoor, het zei zo. Hahahahahah. Het hoort er ook bij joh, je zit in de tropen. Ben ook ziek zwak en misselijk geweest tijdens verre reizen. Na India zelfs 10 kg afgevallen. Maar ja jij bent op alles voorbereid dus dat gaat niet gebeuren.
Hier gaat het zo zijn gangetje. Nog geen werk, t gaat slecht in NL, en vooral in de bouw. Hierin elke dag al 100 werklozen erbij. Ik heb eigenlijk tijd genoeg om voor jou en je vriendinnen een eitje te komen koken, maar helaas ik heb geen vervoer.
Het is nog steeds koud hier, we zitten echt te wachten op wat betere temperaturen en een beetje zon.
Ik zet mijn hometrainer onder de veranda, muziekje op en trappen maar. Je komt alleen geen steek vooruit. De conditie wel. De mensen beginnen me nu goed te sponsoren, gaat lekker lopen.
Fijn dat vrienden familie en minder bekenden achter je staan en zo het KWF willen steunen.
Met Phil en Jans gaat t prima. Janneke begint weer aan het buitenseizoen voor de hockey zaterdag. Iedereen komt langzaam weer uit de winterslaap. Op naar de lente!
Nou meid dit was t weer, groetjes van iedereen hier en tot horens.
Je oompie.
P.s. heb je al vertaald wat er op onze foto stond in je afscheidsboekie. Zal ook wel onzin zijn. Doei. -
28 Februari 2013 - 12:21
Marleen Verhoeckx:
helft van de stage uitgevoerd ..in indonesië ga je het fantastisch doen, geniet van de prachtige natuurlijke schoonheid, de kleurrijke en heerlijke gerechten. We kijken nu al uit naar de verhalen en foto's. veel plezier meisje en tot over een half jaar. helaas kunnen we niet langskomen!
groetjes Arjan, Phillia en Janneke!
Dat is de vertaling van t stukje uit mn boekie! Super leuk. Na 4 lessen Bahasa Indonesia kan ik t al zo vertalen :P! Leuk bericht!!
Maar oompie, je bent van harte welkom hoor, om een eitje te komen bakken!
Maar wij halen de eieren hier gebakken en al, in de warung!.
Maar begrijp dat je natuurlijk moet trainen in Nederland, voor de grote tocht! Laat ik net vandaag ook twee wielrenners te hebben gespot op de weg. Wielrennen, scooters, auto's, busjes, andere fietsen, t gaat niet allemaal even goed samen soms, de wielrenners waren bijna omver gereden. Dus ik zou lekker in Nederland blijven trainen! Maar oompie; Hati-Hati!
Sampai Jumpa!!
-
01 Maart 2013 - 12:55
Arjan Verhoeckx:
Heel knap Marleen, goed vertaald. En ja ik zal hati hati doen. Moet trouwens ook van Philia. Van huis uit ben ik ook erg voorzichtig.
Skumpie loerie.
Je oom en tante. -
01 Maart 2013 - 18:22
Kees:
Ja, Arjan is van nature heel voorzichtig en doorgaans ook heel verstandig en weloverwogen. Maar hoe zat dat ook weer met de dijk afschaatsen en sleutelbeenderen en zo? -
02 Maart 2013 - 09:37
Kees:
Ha Leentje,
We leren al aardig wat mensen kennen. Noor de poets, Dina van de laundry, meester Jimmy, Pak Winara jullie school directeur, Uhm Agus, dat leuke joch met het syndroom van Down op school. Dat is leuk om te weten zo ver weg in de polder, want dan krijgen je belevenissen een gezicht en het gaat over mensen weet je wel. Dat is altijd boeiend. Misschien kun je er een keer een fotootje bij plakken. En hoe heet de waterman die jullie bevoorraadt en de meneer of mevrouw van de Warung? We horen het graag.
Hier in het nieuws: het overlijden van 'Mr. Vitesse', Theo Bos. Oud voetballer en trainer van de Arnhemse voetbalclub. Is op 47 jarige leeftijd overleden aan kanker. Een heel stadion muisstil en een tribune die voortaan zijn naam draagt. Hoe zit dat in Indonesië, voetballen ze daar ook, of gaat het bij jullie om andere sporten? Badminton heb ik wel eens gelezen, klopt dat?
Verder gaat het hier zijn gangetje. Direct boodschappen doen bij de olifant en vanmiddag met Jan en Cis naar opa in het ziekenhuis. Vanavond lekker rustig samen met Cis TV kijken, met wijntje op de bank. En, ja, ik snap het zelf ook niet, maar a.s. Woensdag gaat Kees samen met collega's een paar dagen op wintersport. Zell am See in Oostenrijk. Wordt gezellig hoor, vooral de apres-ski of course, want op die lange latten staan ga ik echt niet niet meer doen, dat snap je wel.
Nou, hou je taai. ik hoop dat je weer snel helemaal de oude bent. Groetjes uit de Sultzbach ennuh...Hati, hati
-
02 Maart 2013 - 10:26
Kees:
Oh ja, wat ik nog vergeet te noemen is Sam. Sam is een wereldberoemde kat. Want Sam heeft iets bijzonders...hij heeft wenkbrauwen. Heel bijzonder, duizenden mensen volgen hem op Instagram. Google op Samhaseyebrows and meet Sam! Wordt ongetwijfeld een hype, net als Knut de ijsbeer een paar jaar geleden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
