Panas Sekali!

Zo, dat is al weer ander halve week geleden dat ik over mijn vasten avontuur vertelde… wat gaat de tijd snel! Ik zag op waarbenjij.nu dat ik al meer dan 14.000 bezoekers van mijn blog heb gehad! Wauw dat is toch best wel veel! Ook al denk ik ook wel dat ons pap misschien wel al 1000 van die 14.000 keer is geweest, haha! Toch leuk om te zien dat mensen mijn blog lezen, doet me goed! Nu weer tijd voor een update!

Net thuis, helemaal uitgedroogd en verhit door de zon.. want wat is het warm hier in de middaguren! Nu, net voor het regenseizoen start, lopen de gevoelstempraturen op tot wel 40 graden in de middag. Dan is het briesje wat in je gezicht blaast tijdens het scooter rijden wel lekker hoor! Maar gelukkig ben ik thuis en kan ik even een paar liter water bijtanken! Het is extra wam nu net voor het regen seizoen en dat blijft zo totdat de eerste mega plens bui valt. Dus een paar regendansjes kunnen we hier wel gebruiken. En het is ook niet zo dat ik de enige ben, elke Indo ligt tussen 12.00 en 16.00 hier van pampus. Nog langzamer dan normaal dus! Panas sekali noemen ze dat hier! Panas = heet, sekali = erg... Erg heet dus!

Misschien leer ik die regendans morgen wel tijdens mijn tweede les Balinese dance. Ja mensen, ik ben aan het dansen geslagen. Iemand die mij een beetje ken zou dit niet zo snel achter mij zoeken, ik zelf ook niet, maar de eerste les was (na verwachting!) erg leuk en inspirerend! Dus nu morgen de tweede les! Ben benieuwd! Naast het Balinese dansen fitness ik ook nog 3x in de week, dus ik ben lekker bezig. En dan in die hitte, ja in de hitte, maar ook dat went hoor!

Oja en dan hebben we ook nog een veestapel uitbreiding (zoals papa dat noemt!). Abid en ik hebben twee parkieten aangeschaft! Erg leuk! Een gele (naam Istri) en een blauwe (naam: Suami). Suami en Istri betekend man en vrouw (als in getrouwd) in het Indonesisch. Het is ook een mannetje en een vrouwtje! We zijn ze nu aan het tam maken. Het is erg leuk gezelschap, en ze fluiten de hele dag een vrolijk deuntje. Het is toch leuk om een huisdier te hebben en om voor te zorgen, zoals we dat in Nederland ook hebben. Beetje surrogaat vervanging van Jimmy en Baas, want mis die ook wel een beetje hoor!

Deze week stonden bijna alle lessen in het teken van het maken van offers.. meer om de reden dat sommige leraren te lui waren om te komen of te druk waren met ceremonies.. en als vervanging we extra cultuurlessen kregen; hé, maar mij hoor je niet klagen hoor. Beetje knutselen en leren over de offers is heel leuk en interessant. De offers die ze maken zijn gemaakt van bamboe en palmbladen en bloemen. De palmbladeren staan bijvoorbeeld voor het leven of de god van het leven. Omdat de palmboom die betekenis heeft maken ze er de offers van. Om zo die goden te eren. Ook de kleuren en de positie van de bloemen in de offers hebben allemaal verschillende betekenissen. Zo hebben we vandaag offers gemaakt die staan voor bescherming. En gisteren ging het om offers die gebruikt gaan worden op zaterdag. Zaterdag is er in Bali een ceremonie om alles te eren wat ‘wapens’ zijn. in de geschiedenis ging het om het eren van de wapens als speren en bogen. Maar omdat ook de gemiddelde Hindu met zijn tijd meegaan eren ze nu vooral auto’s en koelkasten. De offers die we gisteren hebben gemaakt; rond gevlochten palmblad met versiersels erop, worden zaterdag massaal aan auto’s koelkasten, ect gehangen. En dan natuurlijk naar de tempel om te bidden.

Nu ga ik dat zaterdag a.s. niet doen, maar ik ga wel naar een slagingsfeest van een vriendin van Abid. Ze is vandaag geslaagd en we zijn uitgenodigd bij haar slagingsfeest in noord Bali. Heb er erg veel zin in en we blijven ook een nachtje slapen omdat het een paar uur op de scooter is, toppie!

Ook zal er komende week een beetje gestudeerd moeten worden. De hele komende week krijgen we toetsen op school. Luisteren, lezen, praten en schrijven.. ik ben benieuwd! Dus effe die boeken open slaan en aan de slag ermee! Ben ook wel benieuwd hoe ik er voor sta met mijn Bahasa Indonesia, het is een goede maatstaf om te zien wat mijn voortgang is in het leren van de taal. Een ding weet ik wel zeker, ik merk wanneer ik mijn blog schrijf, zoals nu, dat het steeds moeilijker wordt om op bepaalde Nederlandse woorden te komen. Dan zit ik een paar minuten voor mij uit te staren met het Engelse woord in mijn hoofd.. haha.. Niet dat ik Nederlands ga vergeten natuurlijk, maar nu ik het eigenlijk nooit meer spreek (behalve met Skype dan), merk ik wel dat het wegzakt naar de achtergrond.

Zo nu en dan krijg ik ook berichtjes vanuit Nederland over hoe het gaat in Nederland en hoe het met mij gaat. Erg leuk dat en fijn om te weten dat mensen aan mij denken. Leuk om die berichten te ontvangen!
Zo, dan nu maar eens lekker relaxen en beetje die parkieten tam krijgen! Oja en studeren dus!

Groetjes!

Sampai Jumpa!

Marleen