One amazing weekend!

The highlight of today…. Break..break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break … do you break?? Break harder! That’s all.. no more break? I’m going to walk of the mountain! Haha, ja de remmen deden het gelukkig goed toen we de Bergen van het nationale park afreden! Woow wat was dat stijl zeg… ze hadden best wel wat meer bochtjes mogen maken om de weg iets minder snel te laten verlopen! Maargoed.. dadelijk daarover meer… Let’s start from te beginning!

Na een week les op school; topics als tellen, dagen, maanden, voorstellen, ect. Gaan we als vanouds weer een lekker lang weekend in! Maar voor dat het echt weekend is ben ik donderdag middag uitgenodigd om mee les te komen geven op een school voor toerisme. Zoals de meeste eerste reactie van mensen hier als ik binnen kom dan valt t gesprek stil en is iedereen ineens super verlegen en beleefd. Het idee was dat ik mezelf voorstelde en dat erna iedereen vragen kon stellen. Dat eerste dat ging wel, in het Engels en zelfs Indonesisch! Jaja, we boeken vooruitgang! Maar dat vragen stellen erna was een beetje stroef.. niemand durfde een vraag te stellen. De docent had zoiets van ja sorry sorry dat je hiervoor naar ons toe bent gekomen.. (bescheidenheid). Maar ik dacht laat ik dan de vragen stellen! Dat vonden de leerlingen al helemaal eng.. dus na een minuut of 5 vonden ze het ’t toch t makkelijkst om mij wat vragen te stellen! Een leuke ervaring! Erna natuurlijk facebook facebook foto foto telefoonnummer telefoonnummer….! Dus nu wordt ik gestalkt door een klas leerlingen via sms sinds donderdag wanneer ik weer naar de les kom!

Donderdagen vliegen voorbij en dan is het erna al weer vrijdag! Vrijdag wakker worden met spierpijn omdat je de 7 minutes total body workout de dag ervoor hebt gedaan.. en dan wetende dat je de middag nog naar de fitness gaat… top! Maar na een bakkie koffie kunnen we er weer tegen aan! Na een rustige ochtend gingen we zweten de middag in. Hop naar de fitness met mijn nieuwe fitness-maat Widar.. zeg maar Joep Indo-versie. Joep, hij stond versteld van de kennis die ik al had van fitness! Een fitness abonnement voor 4euro per maand afgesloten, onbeperkt (dat zijn we in Rstein wel anders gewend!). De meest complete fitness van Singaraja; heeft eigenlijk alles, maar dan wat minder, veel minder, modern. Maar wel zeker genoeg om een goede workout te doen! Dus na de fitness weer helemaal afgemat naar huis & vroeg naar bed! Want de dag erna zijn Abid, Prana & ik naar Negara afgereisd.

Zaterdag, mijn 7 minute workout maar even overgeslagen.. na amper naar de mandi en terug te kunnen lopen leek mij dat verstandiger. Na een nasi goreng ontbijtje hup op de scooter richting het zuiden! Langs de gehele noord zuidelijke kustlijn van Bali te hebben gereden stopte we eerst bij ‘the last best saved secret place of Bali’ – welke nu ontdekt is dus niet meer geheim is’- een geweldig mooie baai met super diep blauw water en witte stranden… in een woord adembenemend. De weg erheen doet denken dat niemand er nog ooit is geweest.. alleen niet is minder waar.. jammer genoeg.. want de eerste hotelletjes staan er al. En sinds Abid & Prana er voor het laatst waren was de prijs voor mie goreng verdriedubbeld… tja.. toeristen! Maar goed, na een mooie stop en te duren nasi goreng weer op weg naar Negara. Na ongeveer een uurtje of anderhalf rijden kwamen we eindelijk aan. Met een warm welkom! De moeder van Prana had cake gebakken en de koffie stond al klaar.. lekker op z’n Nederlands eigenlijk. Die avond heerlijk gegeten en daarna nog even Negara verkend. Bij terug komst haalde de vader van Prana zijn pride en joy te voorschijn. Hij bedenkt en verkoopt mind games. Ingewikkelde puzzels in de vorm van het leggen van figuren en het bevrijden van twee vormen in elkaar gehaakte vormen is zijn specialiteit. Na een hele avond te hebben lopen prutsen met die puzzels en de hele tijd denken dat je het eindelijk hebt opgelost.. (maar dan toch niet & dan een lachende man tegen over je hebben zitten die met plezier zit te kijken hoe jij probeert het op te lossen) zijn we rond 12 naar bed gegaan.

De dag erna in de ochtend naar mijn eerste Buffalorace. Heb wel motorraces gezien, paarden races… maar Buffalorace was toch echt de eerste keer. Een groot veld vol met allemaal aangespannen Buffalo ’s en een hele zwerm vol mensen en kraampjes en tentjes waar je kan eten en wat niet.. het is een grote braderie in de zinderende hitte van die dag. Twee aangespannen karren met Buffalo ’s worden voor de start gezet en dan het startsein gegeven… en dan komt er toch een geweld langs gerend! Dan doe je toch wel even een stapje achteruit! Na dat gezien te hebben liepen we naar een kraampje voor koffie (natuurlijk). Onderweg werd onze aandacht getrokken door een grote groep mensen die naar iets stond te kijken. Het was een man die met al zijn overtuiging stond te vertellen dat hij in zijn bakje voor zich de ‘geest van een kind’ had liggen dan dat die zo veel magische krachten had dat die alle ziektes en kwalen kon genezen. De woorden werden kracht bijgezet door een ouderwetste achterhaalde ik zet een krant in de fik door er op te spugen (met benzine). Iedereen: Woow.. ahh.. Woow.. how how? Serieus, dacht ik… hahaha.. snapt nu niemand het? Maar goed.. de man was er van overtuigd want na zeer overtuigende toespraak stak de ene naar de andere kretek sigaret op en in 10 minuten… dus mocht hij er ziek van worden.. dan kan die geeft hem wel helen… Na de Buffalorace nog even een haven met de vissersboten bezocht en erna terug naar de Prana’s huis. Nog even eten en nog even een praatje maken. Kijk, en dan weet je als je een goede gemeende indruk hebt gemaakt… als je het eerste kookboek krijgt van de moeder van prana… welke zij kreeg toen prana geboren werd (25 jaar geleden). Super vereerd en super lief! Met een goed gevoel een warm afscheid en een belofte snel weer langs te komen richting huis. Prana thank you very very much for inviting me to your home!!

en een goed idee.. laten we de weg door het nationaal beschermd natuurgebied nemen dat moet echt super super mooi zijn..

En mooi was het! Maar de mooiste dingen komen met tegenslag, zoals ze dat dan zeggen… en haha wat hebben we een rit gehad zeg. Eerst een half uur over de drukste weg van Bali (de ‘snelweg’ van alle vrachtwagens en bussen van Java naar Lombok.. dus… erg druk!) ik voelde me net een mier die tussen olifanten heen maneuvreerde.. vervolgens ook nog helemaal vergast te worden door de uitlaatgassen van de vrachtwagens die heuvels op proberen te rijden.. tja.. fijn was anders! Maar gelukkig lieten we die ‘highway from hell’ snel achter ons om de bergen in te rijden.. en wauw wat een mooi landschap! Alleen de eeuwige sneeuw ontbrak (haha!). Op de top van de bergen van dorpje naar dorpje waar ze erg lokaal leefden van het verbouwen van kruidnagel. Super adembenemend.. maar dan …

Break..break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break.. break … do you break?? Break harder! That’s all.. no more break? I’m going to walk of the mountain!

De weg naar benede was een hell.. dit keer geen highway maar een ‘country-way from hell’. Super stijle afdalingen waarbij je niet eens misschien moet nadenken of je dat wel moet doen.. maar gewoon gaan en heel veel remmen! Haha morgen spierpijn van de spieraanspanningen en het vastklemmen aan de scooter.. en misschien Abid wel wat blauwe plekken van het vastklemmen!

Maar nu gelukkig weer veilig thuis.. in mn kamertje. Nu nog even tuna grillen en dan erna maar eens slapen.. ik bedoel; morgen weer les!

Sampai Jumpa!
Marleen