“Don't judge a book by its cover”
Door: Marleen Verhoeckx
Blijf op de hoogte en volg Marleen
05 September 2014 | Indonesië, Singaraja
Nu zo goed als gesetteld dus. Ik heb van de week een gaststelletje aangeschaft, een koelkastje, een indowok natuurlijk, borden, glazen, ect. Noem maar op. Naast dat we, ik en Abid, iedere ochtend meestal zelf iets koken en in de avond eigenlijk ook wel, gaan we natuurlijk ook nog regelmatig naar de warung. Nu zijn ze hier nog niet helemaal gewend aan het feit dat een ‘bule’ (buitenlander) met de handen eet en dan ook nog eens extra sambal bij ’t eten wilt. Bovendien ben ik dan ook nog een verschijning als ik een warung binnen stap. Hopelijk als ik m’n vaste stekkies aan warung’s gevonden heb verdwijnt dat wel. Maar zo ook dinsdag gingen Abid en ik naar de warung. Een warung waar ze Lalapan ikan klaarmaken. Dat is gegrilde catfish met nasi en groente, echt heerlijk. Maar toen ze het eten kwamen brengen kreeg ik er een lepel en vork bij, en Abid niet (net zoals de andere die in de waring waren). Nu begrijp ik ook wel dat ze denken dat ik als westerse de nodige ‘comfort’ nodig schijn te hebben, maar ze hadden ook de sambal weggelaten…. Zal wel te pittig zijn dachten ze vast! Ja kijk… en dat is nu wat denk ik mensen veel doen, voor andere mensen denken en er van uit gaan dat iets is zoals ze het ‘normaal’ zouden verwachten. Dat doen niet alleen de mensen van de warung daar.. maar ik denk dat iedereen daar wel de neiging toe heeft. Toen ik die vork en lepel kreeg en de sambal was weggelaten had ik in een keer door hoe dat nou moet voelen… onbegrepen en behandeld worden als een stereotype. Natuurlijk stond ik gewoon op en liep met mijn bord naar die mensen en vroeg of ik wat sambal kon krijgen.. en vervolgens legde ik ook de lepel en vork aan de kant om gewoon lekker met de hand te eten, echt Indostyle! Maar deze gebeurtenis heeft me aan het denken gezet van hoe makkelijk mensen kunnen uitgaan van een stereotype en hoe het voelt om onbegrepen te zijn. Dus het moraal van dit verhaal; kijk wat verder dan wat je op 't eerste oog ziet!
Bovendien heb ik deze week mijn eerste lessen Bahasa Indonesia gehad. En het is pittig.. haha wie had dat vooraf kunnen bedenken. De universiteit is goed voorbereid en hebben goede leraren op ons rooster gezet. Ze doen echt hun best en ze gaan dan meteen ook all-in Bahasa Indonesia. Het begon dinsdag met een introductie over Bali en Singaraja (waar de trots van het eiland erg wordt benadrukt!) en een rondleiding over de kampus. Woensdag hadden we dan echt les. Leraren spreken geen tot nauwelijks Engels tijdens de lessen.. alleen als wij als een stelletje schapen de leraar aan staan te gapen dat vertalen ze het wel even. Maar verbazingwekkend gaat het wel goed. Veel dingen die ik al wist komen weer naar boven en ook al praten ze Bahasa Indonesia, meestal is het wel te volgen. Erg leerzaam dus! Voor sommige klasgenoten is het wel wat lastiger, bijvoorbeeld de gene die nog nooit in Indonesië zijn geweest. Maar samen komen we er wel uit!
Wat ook weer heerlijk is om te doen, is het scooter rijden! Lekker over de wegen van Singaraja heen tuffen. Keertje hier stoppen, keertje daar.. en zo maar weer door. Singaraja is een middelgrote stad en vergeleken met Mataram, Lombok ongeveer even druk. Singaraja betekend trouwens Loin King. Waarom dat weet dan weer niemand weer.. maar waarschijnlijk omdat de laatste koning hier zo sterk als een Loin was vandaar dus dan de Loin King. Wat een rijke geschiedenis toch weer! Overigens heb ik van de week ook een museum bezocht samen met Abid een Prana (vriend van Abid). Daar kon je wel goed zien hoe Singaraja beïnvloed is door de Nederlanders. Een aanrader voor de Nederlandse toerist dus!
Nou, dit was m’n update weer! Ik ga nu mijn kast ophalen en daarna, ja werkelijk waar, naar de fitness! Haha! Wish me luck!
Sampai Jumpa,
Marleen
-
05 September 2014 - 08:07
Sanne:
Hi Marleen,
Wat leuk dat je een tijdje gaat studeren in Indonesie. Ik ben onlangs een bedrijfje gestart www.i-likelocal.com) waar reizigers een lokale activiteit kunnen boeken van en met de lokale bevolking. Op deze manier kunnen lokale mensen extra geld verdienen. Voorbeeld activiteiten zijn: homestays, farmstays, handicraft workshops, kooklessen, tours etc. Mocht jij toevallig lokale mensen tegenkomen voor wie dit interessant kan zijn, zou je ons dan in contact willen brengen?
Mocht je zelf een activiteit willen doen dan kan dat natuurlijk ook!
Groetjes,
Sanne -
05 September 2014 - 08:40
Kees:
Ha Leentje,
Een leven indo-style gaat je goed af volgens mij, je raakt al helemaal ingeburgerd. Het is erg leuk om al ervaringen en observaties te lezen en het is mooi geschreven, net of we er zelf bij zijn. Ik zie zo voor me hoe jij daar bezig bent en met de mensen omgaat. Hier in Belanda is het feest van daag. Ciska is jarig dus we hebben wat te vieren in Doorwerth. Vanmiddag vrienden en kennissen en vanavond lekker samen eten. Prikken Abid en jij een hapje mee? Samen uit eten in een lekker restaurantje op de verjaardag van Cis. De pecunia zijn al geregeld. Groetjes uit de Sultzbach ennuh hati hati
Kees -
05 September 2014 - 09:48
Wim De Wit:
Marleen,
Gisteren babi pangang op,gewoon met mes en vork,smaakte heerlijk!
Het gaatje goed af in Indonesia en je schrijft net alsof je in de kamer zit.
Zet 'm op witte muizen.
Groetjes,
Wim de Wit -
14 September 2014 - 17:11
Prana:
Daar kon je wel goed zien hoe Singaraja beïnvloed is door de Nederlanders en hoeveel nederland wordt beïnvloed door Singaraja
:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley